رشته کلام را با بیتی از سعدی آغاز مینمایم تا بیاد بیاوریم در جهانی زندگی میکنیم که بیش از هر متغیری، ما انسانهایی هستیم که بر یکدیگر اثرگذاریم . اما شوربختانه در این بین هستند کسانیکه نه تنها همدرد نیستند که خود عامل دردند!همه ما میدانیم سالیان سال است که رژیم منحوس جمهوری اسلامی به پشتوانه ی نیروهای تروریست سپاه پاسداران بر ایران زمین و مردمان صلح طلبش سایه افکنده. سپاه، تشکیلاتی که از مال و جان و زندگی مردم در این سال ها تغذیه نموده و البته دلگرم به، به رسمیت شناختنش توسط دولت های دیگر کشورها جایگاهی را در عرصه های بین الملل بدست آورده. گمان نمیکنیم امروز جنایات و اعمال ضد بشری این سازمان بر کسی پوشیده باشد! از استفاده ی سپرهای انسانی در شرایط جنگی گرفته تا کشتارها و اعدام های گسترده جهت سرکوب مخالفان خود؛ از پرتاب موشک به پرواز … اوکراینی که جان چند صد انسان را گرفت تا کشتن هزاران نفر از معترضین در سال های اخیر. گروهی که بقای خود را بر پایه ی ستاندن زندگی انسان ها، بنا نهاده است بی شک دیر یا زود خونخواری اش دامان دیگر جوامع دنیا را نیز خواهد گرفت. اگر تا به امروز حکومت ها بر سر منافع مشترکشان توافق میکردند، حال میبایست بر سر تهدیدی مشترک توافق کنند.ملت ایران با خیزش انقلابی که بیش از چهار ماه از شروع آن میگذرد، فریاد زن_زندگی_آزادی سر داده و برای سرنگونی اهریمنی چون سپاه پاسداران جمهوری اسلامی و رژیم فاسد آخوندی بپا خواسته اند.مردمی که از جان و خون خود هزینه میکنند.اما حتم داریم با همراهی دیگر جوامع و حکومت های آزادی خواه جهان هر آنچه در این راه میپردازیم نه تنها هزینه، بلکه سرمایه ای خواهد بود برای خود و نسل های آتی…
ما ملت ایران مواردی را که در ادامه عنوان مینماییم، نه یک درخواست که یک وظیفه ی انسانی در راستای قوانین بشر دوستانه میدانیم: